دیابت نوع یک و درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از جفت

دیابت نوع یک (T1DM) یک واکنش خود ایمنی در برابر سلول های بتا ترشح کننده انسولین است. تجویز انسولین تزریقی تنها درمان استاندارد T1DM است. با این حال ، با وجود کنترل شدید قند خون ، بسیاری از بیماران عوارض مزمن تهدید کننده زندگی را ایجاد می کنند. اخیراً پیوند سلول های بنیادی به عنوان درمانی جدید برای از بین بردن آسیب سلول های بتا و بازسازی آنها با تعدیل خود ایمنی  پیشنهاد شده است. تا آن جایی که می دانیم؛ این اولین گزارش اولیه از پیوند MSC های مشتق شده از جفت (PLMSCs) در T1DM نوجوانان است.

آرمایش پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از جفت در دیابت نوع یک (T1DM): گزارش اولیه کارآزمایی بالینی فاز1

اخیراً ، پیوند سلول های بنیادی به عنوان درمانی جدید برای از بین بردن آسیب سلول های بتا و بازسازی آنها با ایجاد تعادل خود ایمنی پیشنهاد شده است. تا آن جایی که می دانیم؛ گزارش اولیه توسط آقایان و همکاران (2021) در زمینه پیوند MSC های مشتق شده از جفت (PLMSCs) در نوجوانانT1DM انجام گرفت . روش1 آزمایش بالینی فاز 1 غیرتصادفی با برچسب گذاری برای ارزیابی ایمنی پیوند PLMSCs در  نوجوانان T1DMطراحی شد. PLMSC ها در اتاق تمیز با استفاده از یک پروتکل سازگار با Xeno-free/GMP تولید شدند. سری اول بیماران (4 نفر) یک دوز 1 × 106 PLMSCs/kg را به صورت داخل وریدی دریافت کردند. پارامترهای بالینی و آزمایشگاهی و عوارض جانبی دیابت به صورت هفتگی در ماه اول ، ماهانه به مدت 6 ماه و سپس هر 3 ماه تا 1 سال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج عوارض جانبی جدی در طول 1 سال پیگیری مشاهده نشد. بهبودی نسبی و حملات افت قند یک ماه پس از پیوند در دو بیمار رخ داد. ZnT8-Ab تا ماه 3 کاهش یافت و سپس مجدداً در همه بیماران افزایش یافت. Anti Gad-Ab تا ماه سوم پیگیری کاهش یافته و سپس افزایش یافته است.