چرا پلاکت لیزات (PL) جایگزین مناسبی برای سرم جنین گاو (FBS)

پلاسماي غني از پلاكت انساني (PRP) و پلاكت ليزات (PL) به دليل داشتن منبع اتولوگ و مشخصات غيرايمونـوژنيكي، جـايگزين هـاي مناسبي براي FBS هستند و به همين منظور به عنوان يك مكمـل در كشت سلولهاي بنيادي چون مزانشيم، سلولهاي بنيادي مغـز استخوان و سـلول هـاي بنيـادي مشـتق ا ز بافـت چربـي اسـتفاده . در كشتهاي مزانشيم عوامل رشـد پلاكتـي موجـب  شده اند كاهش زمان رسيدن به تراكم، افزايش تكثير و اندازه واحد تشكيل كلني ميشوند.

استفاده ازپلاکت لیزات (PL) در جهت رشـد سلولهاي اپيتليال قرنيه

استفاده از غشاي آمنيوتيك در درمـان هـاي احياكننـده رو بـه افزايش است. غشـاي آمنيوتيـك شـامل پـروتئين هـاي مـاتريكس خارج سلولي نظير كـلاژن، لامينـين و فيبـرونكتين مـي باشـد كـه اينترلوكينهاي ضدالتهابي آزاد ميكند با توجه به تركيب كلاژني غشاي پايه، اين غشا شباهت زيادي به قرنيه و ملتحمه چشم دارد. بنابراين غشـاي آمنيوتيـك بـه عنـوان يـك داربسـت بـراي رشـد سلولهاي اپيتليال قرنيه عمل ميكند و در موارد خـاص برسـطح قرنيه بخيه ميشود. از غشاي آمنيوتيك به دو صورت تازه و انجماد يافته استفاده ميشود كه هر دو حالت هنگام پيوند بر سطح چشم موثر هستند. انجماد و ديگر روشهـاي تهيـه و نگـه داري غشـاي آمنيوتيك با گذشت زمان باعث كاهش و يا از بـين رفـتن كامـل بسياري از خواص بيولوژيك و كارايي سلولهاي غشاي آمنيوتيـك شده و در نتيجه استفاده باليني از آن را محدود ميكند. پلاكتها داراي بيش از ٣٠ نـوع پـروتئين هسـتند كـه نقـش اساسي در هموستاز و ترميم زخم به عهده دارند. طي ترميم زخم، پلاكتها، سايتوكايينها و واسطههاي (مـدياتورهاي ) درون سـلولي را ترشح كرده و محتواي گرانولهـاي α آنهـا هـم بعـد از تجمـع (اگريگاسيون) آزاد ميشوند. اجزا حيـاتي آن كـه باعـث عملكـرد بازسازي و ترميم ميشـوند شـامل: عامـل رشـد مشـتق از پلاكـت transformation growth factor-beta (TGF-BETA), ،(PDGF) عامل رشد شبه انسولين (IGF)، عامـل رشـد فيبروبلاسـتي ( FGF)، عامل رشد اندوتليال عروقي (VEGF) و عامل رشد اپيـدرمال ( EGF ) ميباشند.  عوامل رشد آزاد شده مسئول افزايش ميـزان مهـاجرت سلولي، ميتوز، تشكيل ماتريكس خـارج سـلولي و آنژيـوژنز بـوده و باعث تقويت تكثير و تمايز سلولهاي قرنيه مـي شـوند. 

کاربرد پلاکت لیزات (PL) در کشت بافت در مقاله جدید  دای کورا  و همکاران (2021)

مقاله جدید  دای کورا  و همکاران. در مجله Acta Biomaterialia در جهت بررسی چاپ سه بعدی پیوند زیستی در زمان استفاده از پلاکت لیزات صورت گرفت. هدف از انجام این مطالعه ایجاد پیوند زیستی لیزات پلاکت و متاکریلوئیل ژلاتین برای کاربرد بالقوه در مهندسی بافت پوست بود.

زخمها سالانه میلیونها بیمار را تحت تأثیر قرار می دهند و عامل جدی مرگ و میر در سراسر جهان هستند ، اما نتایج درمانی فعلی هنوز ایده آل نیست. درمان های مبتنی بر ارائه عوامل رشد متعدد یک رویکرد امیدوار کننده برای مدیریت بهینه زخم ارائه می دهد. با این حال ، هزینه تولید بالا ، ثبات پایین و عدم وجود سیستم زایمان موثر ، کاربرد آنها را در کلینیک محدود می کند. لیزات پلاکت (PL) یک منبع مناسب ، فراوان و مقرون به صرفه از عوامل رشد است که نقش مهمی در ارتقای سلامتی و بهبود دارد. هدف از این کار فعلی توسعه یک پیوند زیستی مبتنی بر اکستروژن است که شامل لیزات پلاکت (PL) و متاکریلوئیل ژلاتین (GelMA) (PLGMA) برای ساخت یک معادل پوستی چند منظوره چاپ شده سه بعدی است. این پیوند زیستی الزامات اساسی چاپ پذیری را از نظر خواص رئولوژیکی برآورده می کند. علاوه بر این ، خواص مکانیکی آن را می توان به آسانی تنظیم کرد تا به سفتی برسد که معادل بافت بومی پوست است. عوامل مرتبط با بیولوژیکی با موفقیت تا دو هفته مطالعه به طور پایدار منتشر شدند. فراهمی زیستی این عوامل با قابلیت زنده ماندن زیاد سلولها ، چسبندگی خوب سلولی و افزایش تکثیر فیبروبلاستهای چاپی پوست نشان داده شد. علاوه بر این ، عوامل رشد سنتز و رسوب ECM توسط فیبروبلاست های پوستی را پس از دو هفته کشت تنظیم نمودند.

نتایج این پژوهش نشان داد:

  • زنده مانی بالای سلول

  • اتصال خوب سلولی

  • بهبود تکثیر

  • سنتز و رسوب ECM تنظیم نشده توسط فیبروبلاست های پوستی

خلاصه و فایل کامل مقاله منتشر  را در اینجا بخوانید: https://lnkd.in/gUwJWJr

بیوتکنولوژی

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!

fa_IRفارسی
en_USEnglish fa_IRفارسی