قوانین ارزیابی اثرات زیست‌محیطی ( EIA )

ارزیابی اثرات زیست محیطی ( به انگلیسی Environmental impact assessment ) فرایندی رسمی است که برای پیش‌بینی پیامدهای محیط‌زیستی (مثبت یا منفی) یک طرح، برنامه یا پروژه، پیش از آغاز فرایندهای اجرایی، انجام می‌گیرد و با اقدامی پیشنهادی رسمیت می‌یابد. در بخش مشارکت‌های عمومی، ارزیابی اثرات محیط‌زیستی اغلب در مبانی روش اجرایی یا در فرایند کنترل مستندات انجام می‌شود. ارزیابی اثرات محیط‌زیستی ممکن است اقداماتی برای تنظیم اثرات محیط‌زیستی به سطح قابل قبول را پیشنهاد دهد.
در قوانین کشور، بحث “ارزیابی اثرات زیست‌محیطی” وجود نداشت. تنها در آئین‌نامه اجرایی جلوگیری از آلودگی هوا، به یک بخش از آن، یعنی تعیین محل استقرار کارخانجات و کارگاه‌ها توجه شده بود.
در سال 1373 و در برنامه دوم توسعه این قانون تصویب شد و سپس در سال 1374 در قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا و سپس در برنامه سوم توسعه، بحث ضرورت ارزیابی اثرات زیست‌محیطی گسترش پیدا کرد.
دفتر ارزیابی زیست‌محیطی در حوزه معاونت محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت ‌محیط‌ زیست ایجاد شده است و وظیفه آن اجرای مقررات نظارتی مربوط به ارزیابی اثرات زیست‌محیطی طرح‌ها و پروژه‌های توسعه‌ای می‌باشد.
جهت دانلود ” قوانین، مقررات، ضوابط و استانداردهای محیط‌زیست انسانی ” لینک ذیل را کلیک نمائید:

Environmental_Requirements