فناوری پلاسما
امحای پسماند آلی پایدار (POP) و بی فنیل پلی کلرینه (PCB)
آلاینده های آلی پایدار به عنوان پسماند ویژه خطرناک بالاخص بی فنیل های پلی کلرینه به عنوان مايع خنك كننده و عايق در تجهيزات الكتريكي از قبيل ترانسفورماتور، خازن، همچنین در روان کننده ها، چسب ها، رنگ ها، پلاستیک سازی و کاغذ های کاربن با نام صنعتی روغن آسکارل بطور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. مقاومت حرارتی و شیمیایی بالا و پایداری زیاد آن ها در محیط زیست در کنار آثار حاد سلامتی و محیط زیستی، این ترکیبات را بعنوان یکی از آلاینده های زیست محیطی و پسماند ویژه خطرناک مطرح کرده است.
درمیانه دهه 1970 به این واقعیت پي برده شد که PCB ها دردمای 500 تا 800 درجه سانتی گراد و در حضور اکسیژن، تولید ماده بسیار سمی دی اکسین و فوران می نمایند.
فراگیر بودن اثرات این ترکیبات منجر به انعقاد کنوانسیون استکهلم در خصوص آلاینده های آلی پایدار (POPs) ) توسط (UNEP) با هدف توقف تولید، جایگزینی و امحای ذخایر قبلی شده است. این معاهده از سال 2004 لازم الاجرا بوده و کشور ایران نیز عضو آن می باشد.
امضاء کنندگان بر ممنوعیت استفاده از 9 ماده شیمیایی از گروه Dirty Dozen ، محدودیت استفاده از DDT برای کنترل مالاریا و کاهش تولید ناخواسته دیوکسین و فوران توافق کردند .
Dirty Dozen ها شامل 8 آفت کش ارگانو کلره : کلردان ، ددت ، دیلدرین ، اندرین ، هپتا کلر ، میرکس و توکسافن و 2 ماده شیمیایی هگزا کلرو بنزن (HCB) و گروه بی فنیل پلی کلرینه (PCB) و دو گروه از محصولات صنعتی دیوکسین و فوران می باشند که در رسته پسماند ویژه خطرناک قرار میگیرند.
مهمترین منابع آلاینده PCB و روغن های آسکارل در جهان، ترانسفورماتورها و خازن هایی هستند که به عنوان زباله دفع شده اند و می توانند محیط را به PCB آلوده کنند.
سوزاندن PCB یا روغن های آسکارل می تواند منجر به ایجاد مواد خطرناکی مانند هیدروژن کلراید (HCI)، فوران و دی اکسین (PCDD & PCDF) شده و باعث آلودگی بسیار شدید محیطی و ایجاد فاجعه انسانی و زیست محیطی شود. همچنین PCB ها می توانند از بخار حاصل از تبخیر آب های حاوی PCB نیز محیط را آلوده کنند.
بدلیل وجود ترکیبات کلردار و سمی در ساختار این ترکیبات ،این نوع پسماند را نمیتوان به روشهای معمول امحاء و بازیافت کرد .
راکتور پلاسمای حرارتی شرکت آریا فن ورزان با نام DronPlas100 با فراهم کردن دمای بسیار بالا و در حضور محیطی عاری از اکسیژن اقدام به تجزیه مولکولی این ترکیبات و در نهایت امحاء کامل آن می نماید.
این سیستم قادر به امحای کامل پسماندهای ویژه و خطرناک ذیل می باشد:
روغن آسکارل، آلاینده های PCB ، ترکیبات کلردار، پسماندهای آلی پایدار، بی فنیل های پلی کرینه، سموم شیمیائی، سموم کشاورزی، پسماندهای ویژه آلی کلردار